'Van Peter Maes tot Excelsior Bouwel' Vanuit het duivennest...Column journalist Bart Obbels.
'Duupje van de week in ons voetbalwereldje was Peter Maes. Spijtoptant Veljkovic praatte zijn voormalige klant aan de galgpaal. Maes zou honderdduizenden euro's onder de tafel betaald zijn. Als trainer bij Lokeren en wellicht ook bij andere clubs. Om belastingen te ontwijken, zeg maar 'in 't zwart' betaald.
Als gewezen voetbaljournalist bij Gazet van Antwerpen heb ik Peter Maes persoonlijk gekend. Zonder schroom mag ik stellen dat Maes een aimabel mens is en in mijn ogen een goed trainer die ook correct was tegenover perslui. De beschuldigingen brachten me dan ook even van de wijs. Niet omwille van een dosis ongeloof, maar omdat ik de Limburger helemaal niet herken als 'inhalige geldwolf', zoals hij wordt beschuldigd.
Mijn sympathie voor hem noopt mij om te zeggen dat Peter Maes geen crimineel is. Zeker niet in een bedorven voetbalwereld waarin 'zwart geld' in een niet eens zo ver verleden allicht de rode draad is geweest. De tijden zijn veranderd, de controles zijn gevolgd. Het handeltje achter de schermen is er nog steeds, maar af en toe wordt het doorprikt. Maes heeft pech. Afwachten wie volgt. Maar moet Peter Maes, indien over de volle lijn zijn schuld wordt bevestigd, de gevangenis in omdat hij twee jaar cel riskeert? Neen, duizendmaal neen. Alleen al maar omdat we in dit land onvoldoende cellen zouden hebben om alle sporters die ooit in 't zwart zijn betaald te kunnen onderbrengen.
Ruim drie jaar geleden ben ik gestopt als voetbaljournalist. Het feit dat ik sindsdien nooit nog naar een voetbalwedstrijd in eerste nationale ben gaan kijken, zegt voldoende. Voetbal op hoog niveau is 'big business' met al zijn randverschijnselen erbij.
Voetbal beperkt zich voor mij sindsdien tot af en toe een jeugdwedstrijd of een provinciaal matchke van KFC Excelsior Bouwel, de club waar ik mijn vrienden ken. Afgelopen zondag had ik me er ingeschreven voor een lekker diner die de derby tegen Pulle voorafging. Onder het eten werd duchtig gediscussieerd met Jules Struyf en Soi Verboven, twee clubiconen bij Pulle.
Met nog zes wedstrijden voor de boeg had Bouwel nood aan een zege tegen Pulle om zijn kansen op het behoud te vergroten. "We gaan de spelers van Pulle vooraf een fel gepeperde biefstuk voorschotelen zodat ze buikkrampen krijgen", werd geopperd vanuit de Bouwelse hoek. "Je gaat ze dan pas echt zien lopen", antwoordde wijze Soi Verboven die hieraan toevoegde dat hij volgend seizoen wel liever met Pulle tegen Bouwel speelt, dan bijvoorbeeld tegen Tubantia Borgerhout.
De derby eindigde op 2-2, een kleine nederlaag voor de thuisploeg. Match geenszins gefixt, maar twee ploegen die knokten voor derbywinst. En de supporters die verbroederden voor, tijdens en na de match met de nodige glazen gerstenat, mooi toch. En als Bouwel straks toch zakt? So what, dan speelt de club volgend seizoen een dorpsderby tegen Grobbendonk.
De invulling van de sport, voetbal genaamd, moet ieder voor zich uitmaken. Ik ga naar Bouwel of als ik toch een titel ambieer, naar Poederlee kijken. En als Peter Maes na deze storm zijn buik vol heeft van het professionele voetbalwereldje en louter nog voor een brok plezier wil trainen, mag hij bij Bouwel solliciteren. Voorwaarde: geen loon in 't zwart, maar pinten en plezier na afloop. Winst of verlies maakt niet zoveel uit.'
Bart OBBELS / © Nnieuws
